Podlabin

Podlabin

Το Pozzo Littorio σχεδιάστηκε ως σύνολο για διοικητικούς σκοπούς σύμφωνα με το Raša, και μαζί με τη Carbonia της Σαρδηνίας αποτελούσαν ένα από τα πιο σημαντικά ανθρακωρυχία "εντός της εθνικής επικράτειας". Ο Eugenio Monturi ανέλαβε τη σύνταξη του σχεδίου της νέας πόλης.  Χάρη στη δυνατότητα ελέγχου του ρυμοτομικού σχεδίου, και μέσα από τις αρχιτεκτονικές δραστηριότητες, το αποτέλεσμα ήταν ένας τελείως μορφοποιημένος αστικός χώρος.  Με έξυπνο και λειτουργικό τρόπο, και λαμβάνοντας υπ'όψιν τη διοικητική ιεραρχία, ο Montuori σχεδίασε ένα πλάνο στο οποίο το σχήμα των κτιρίων, ο όγκος τους, οι οριζόντιες κυρίως γραμμές, οι στοές και οι ανοιχτές αποχρώσεις δημιούργησαν μια αρμονική μεσογειακή ατμόσφαιρα ενσωματωμένη με το περιβάλλων τοπίο. Η κεντρική πλατεία σχεδιάστηκε έτσι ώστε να είναι προσβάσιμη από κάθε κατεύθυνση. Σε σχέση με τις κατοικημένες γειτονιές, βρίσκεται σχεδόν στην περιφέρεια, με ωραία πανοραμική θέα και ακριβώς δίπλα σε ζώνη δέντρων. Τα κτίρια γύρω από την εκκλησία είναι χαμηλά, επιτρέποντας πανοραμική θέα της πλατείας και δίνοντας έμφαση στην εκκλησία και στις διαστάσεις του καμπαναριού.  Υπάρχουν τρεις τυπολογίες κτιρίων που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή των εργατικών κατοικιών, οι οποίες όσον αφορά την κοινωνική ιεραρχία, χωρίζονται σε: "casarmoni", "impiegati" and "vilette". H κοινότητα εξοπλίστηκε με όλες τις υποδομές και εγκαταστάσεις, χρήσιμες για τους ενοίκους: κυλικείο εργαζομένων, κινηματογράφο, δημοτικό σχολείο, νηπιαγωγείο, κτίριο νεολαίας G.I.L. (Gioventu' Italiana del Littorio), διοικητικές υπηρεσίες, γραφείο εφορίας, ταχυδρομείο, τηλεγραφείο, ξενοδοχείο εργαζομένων. Τα δημόσια κτίρια χαρακτηρίζονται από την απλότητά τους και από απλά  σχήματα ορθολογικού κινήματος. Οι κατοικίες κτίστηκαν με απλό τρόπο και σύμφωνα με παραδοσιακά μοντέλα της γύρω περιοχής (μέθοδοι και υλικά της περιφέρειας: ρηχές σκεπές καλυμμένες με κεραμίδια, βεράντες με ημικυκλικές και χαμηλωμένες αψίδες, ενσωματωμένα μπαλκόνια, ξύλινες περσίδες, πέργκολες, κήποι... ). Το Pozzo Littorio είναι ένα παράδειγμα ενός κτιριακού βιομηχανικού μοντέλου εντός του οποίου ο Montuori μάζεψε όλες τις τοπικές παραδοσιακές αξίες. Η βιομηχανική αρχιτεκτονική του Pijacal είναι πλούσια από πολλά και διάφορα κατασκευαστικά στοιχεία, από τα οποία το συνηθέστερο είναι το πλαίσιο σε προεντεταμένο σκυρόδεμα, που χρησιμοποιείται σχεδόν σε κάθε κτίριο ως εσωτερικό μέρος της κατασκευής ή εώς διακοσμητικό στοιχείο στις όψεις.  Η τυπολογία των σημερινών κτιρίων είναι : διοικητικά κτίρια, μπάνιο ανθρακωρυχίων, κτίριο φωτισμού, πύργος ανθρακωρυχίου, κτίριο για τις μηχανές ανέλκυσης, σταθμός συμπίεσης, εγκατάσταση θέρμανσης.